یکی از مهم­ترین گازهای موجود در جو که در فتوسنتز مورد استفاده قرار می­گیرد دی اکسید کربن می­باشد. مقدار دی اکسید کربن موجود در هوا معمولاً 300PPM می باشد که در مناطق صنعتی این عدد به 400PPM می­رسد که این مقدار جهت فتوسنتز کافی است. در محیط­های مسدود گلخانه­ای بویژه در زمستان که تهویه به کم­ترین میزان خود می­رسد، در روزهای آفتابی خیلی سریع و ظرف مدت حدود 2-1 ساعت دی اکسید کربن موجود در هوای گلخانه به مصرف گیاهان می­رسد که کاهش کمتر از مقادیر 200PPM باعث کاهش فتوسنتز در گلخانه می­شود، ادامه کمبود دی اکسید کربن موجب کاهش کیفیت و کمیت محصول می­شود. افزایش میزان غلظت دی اکسید کربن در هوای گلخانه تا میزان 1000-1500 PPM برای اکثر گیاهان مفید است، البته افزایش دی اکسید کربن در فتوسنتز بستگی به سایر عوامل موثر در فتوسنتز از قبیل شدت نور، دما، رطوبت نسبی و… دارد. تزریق 1000 PPM دی اکسید کربن در محصول گوجه فرنگی و خیار به ترتیب افزایش 48 درصد و 33 درصد عملکردی وزنی را بدنبال دارد. وقتی تزریق دی اکسید کربن در زمستان در گلخانه ها انجام می­شود رشد گیاهان و نیاز کودی نسبت به حالت عادی افزایش می­یابد. غنی سازی دی اکسید کربن روی محصولات به ویژه بر روی افزایش گل­دهی، گلدهی قبل از موعد، بهبود استحکام ساقه گل­ها و اندازه گل­ها، کاهش جوانه های ناقص و بازدهی میوه دهی بالاتر تاثیر می گذارد. دي اكسيد كربن را مي­توان از سوزاندن سوخت­هاي پايه كربن مانند گاز طبيعي، پروپان ،نفت سفيد و يا اينكه مستقيما از تانك­هاي مخصوص نگهداري دي اكسيد كربن به صورت مايع تهيه نمود هر يك از منابع فوق الذكر داراي مزايا و معايبي مي­باشند. در گلخانه­هایی که از گاز طبیعی به عنوان سوخت به همراه بویلر آبگرم جهت گرمایش استفاده می­نمایند. پیشنهاد می­شود با تعبیه تجهیزات مربوطه در مسیر خروجی دود بویلر، گاز دی اکسید کربن را استحصال و با لوله کشی مناسب در فضای گلخانه توزیع کرد.